Jest nieco innymi zagrożeniami mamy do czynienia w przypadku pracowników służby zdrowia oraz zawodów prywatnych. Szacuje się że największe narażenie ze strony układu oddechowego stanowią czynniki biologiczne w postaci bioaerozoli. Występuje ono wśród pracowników służby zdrowia takich, jak lekarze pielęgniarki ratownicy medyczni salowe, ale także wśród pracowników laboratoriów diagnostycznych, klinicznych czy też naukowych. ocenia się że najwyższe ryzyko zawodowa występuje w przypadku pracowników oddziałów zakaźnych, chirurgicznych, pulmonologii cznych, hematologicznych, intensywnej terapii, pediatrów oraz pracowników pogotowia ratunkowego [4].

Do najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą inhalacyjną zaliczyć należy gruźlicę. otyczy ona najczęściej płuc (gróżlica płuc), ale może również atakować skórę, układ kostny, układ rozrodczy, ośrodkowy układ nerwowy i inne narządy. Prątki gruźlicy stwarzają duże ryzyko zakażenia z uwagi na małą wrażliwość na niekorzystne warunki środowiska, w tym niską wilgotność. do zakażenia dochodzi najczęściej drogą kropelkową od początkującego chorego które może rozpierać bakterie w czasie kaszlu, kichania, mówienia, czy śmiechu. miejsca miszczyk zagrożonego zdania wolne w szpitalu są ale chorych, izolatki, pracownie badań bronchoskopowych oraz pokoje badań spirometrycznych.

Obecnie, pracownicy służby zdrowia stanowią grupę zawodową w której istnieje bardzo duży duży potencjał narażenia na znane lub prawdopodobne źródła zakażenia chorobą COVID-19 podczas określonych procedur medycznych, pośmiertnych lub laboratoryjnych. Do tej kategorii należą:

  • pracownicy służby zdrowia (np. lekarze, pielęgniarki, dentyści, ratownicy medyczni) wykonujący procedury generujące aerozol (np. intubacja, procedury indukcji kaszlu, bronchoskopie, niektóre zabiegi i badania dentystyczne lub pobieranie próbek inwazyjnych) podczas zabiegów z pacjentami z chorobą COVID 19,
  • personel medyczny lub laboratoryjny pobierający lub zajmujący się próbkami od pacjentów zakażonych lub potencjalnie zakażonych COVID-19 (np. wykonywanie posiewów mikrobiologicznych),
  • pracownicy kostnicy przeprowadzający sekcje zwłok, które zazwyczaj obejmują procedury generujące aerozole, na ciałach osób, o których wiadomo, że były zarażone COVID-19 w chwili śmierci.

Wysoki poziom  ryzyka zawodowego występuje w sytuacjach, gdy istnieje duży potencjał narażenia na kontakt z osobami zarażonymi lub potencjalnie zarażonymi COVID-19. Do tej kategorii należy:

  • personel medyczny i pomocniczy (np. lekarze, pielęgniarki i inni pracownicy szpitala, którzy muszą wchodzić do sal pacjentów),
  • pracownicy transportu medycznego (np. operatorzy karetek) przewożący pacjentów w zamkniętych pojazdach,
  • pracownicy kostnicy zajmujący się przygotowywaniem (np. do pochówku lub kremacji) zwłok osób, o których wiadomo lub podejrzewa się, że chorowały na COVID-19 w chwili śmierci.

 

Literatura:

  1. Wieczorek, Z. Budownictwo – Wymagania Bezpieczeństwa Pracy (Construction – Work Safety Requirements). 2012, 60.
  2. Świątkowska, B.; Hanke, W.; Szeszenia-Dąbrowska, N. Choroby zawodowe w Polsce w 2019 roku; 2019; ISBN 9788363253257.
  3. Wittczak, T.; Walusiak, J. Choroby układu oddechowego u spawaczy. 2009, 60, 201–208.
  4. Majchrzycka, K.; Okrasa, M.; Szulc, J. Respiratory Protection Against Hazardous Biological Agents; CRC Press: Boca Raton, 2020; ISBN 9781003047025.