Rozwiązaniem problemu szczelnego dopasowania sprzętu ochrony układu oddechowego może być uwzględnienie w jego konstrukcji nowych rozwiązań materiałowych poprawiających komfort użytkowania i jednocześnie ułatwiających dopasowanie sprzętu do indywidualnych wymiarów twarzy użytkownika. Na szczególną uwagę zasługuje idea wykorzystania do konstrukcji elementów uszczelniających pianek poliuretanowych o właściwościach wiskoelastycznych, charakteryzujących się stosunkowo długim czasem powrotu po odkształceniu, niską sprężystością oraz bardzo wysokimi właściwościami użytkowymi w przypadku długotrwałego kontaktu ze skórą [24].

Odpowiedni dobór surowców pozwala na sterowanie właściwościami tej grupy materiałów, zgodnie z wymaganiami kierunków aplikacji. Ciężar cząsteczkowy, funkcyjność i struktura polioli determinują stopień usieciowania pianek, co ma znaczący wpływ na właściwości mechaniczne pianek. Ponadto wysoka lepkość i reaktywność polioli sprzyjają otrzymywaniu pianek o wysokiej gęstości pozornej. Z kolei zwiększenie ilości wody w recepturze powoduje wzrost liczby wiązań mocznikowych, co skutkuje zwiększeniem twardości, wytrzymałości na ściskanie oraz zmniejszeniem elastyczności pianek. Właściwości wiskoelastyczne pianek uzyskiwane są także dzięki zastosowaniu niskiego indeksu izocyjanianowego, najczęściej w zakresie 0.60–0.90, jednak zbyt niski udział izocyjanianu w systemie prowadzi do pogorszenia właściwości mechanicznych pianek [25–28].

W CIOP-PIB prowadzone są obecnie badania nad opracowaniem samodopasowujących się uszczelnień części twarzowych sprzętu ochrony układu oddechowego z wiskoelastycznych pianek poliuretanowych (rysunek 29). Rozwiązanie to dzięki wykorzystaniu specjalnie opracowanych wielofunkcyjnych pianek o właściwościach zmieniających się w zaprojektowany sposób w swojej objętości charakteryzować się będzie wysoką wartością dla użytkownika końcowego zarówno w obszarze bezpieczeństwa jak i komfortu [29].