Główne elementy sprzętu oczyszczającego wyposażonego w kaptur, przeznaczonego do użycia podczas pożaru, stanowią pokrywająca całą głowę część twarzowa wykonana z materiału odpornego na działanie substancji chemicznych i płomienia oraz element oczyszczający w postaci filtropochłaniacza (rysunek 16a). Typowo kaptury ucieczkowe wyposażone są w półmaskę wewnętrzną lub zespół ustnika dodatkowo zabezpieczające układ oddechowy użytkownika. Niekiedy kaptury wyposażone są w taśmy, umieszczone wewnątrz lub na zewnątrz, które stabilizują jego ułożenie na głowie. Szczelność kaptura zapewniana jest dzięki zastosowaniu uszczelnienia wokół szyi wykonanego z elastycznej gumy lub silikonu. W przedniej części kaptura znajduje się przezroczysty wizjer (lub okular) umożliwiający obserwowanie otoczenia. Element lub elementy oczyszczające, na stałe połączone z częścią twarzową, zapewniają ochronę przed pyłami, dymem, tlenkiem węgla i wybranymi parami i gazami. Ich czas ochronnego działania w warunkach laboratoryjnych określonych w normie EN 403:2002 [12] wynosi, co najmniej 15 minut. Kompletny sprzęt może być wyposażony w jeden lub więcej zaworów wydechowych i wdechowych poprawiających komfort oddychania. Niektóre modele sprzętu wyposażone są dodatkowo w komorę foniczną ułatwiającą porozumiewanie się [broszura].

W przypadku sprzętu zaprojektowanego do noszenia przez użytkownika (klasa M) opakowanie zewnętrzne ma zazwyczaj formę etui, do którego przytwierdzony jest pas lub pasy przystosowane do mocowania w talii, na ramieniu lub na kostce (rysunek 16b). Sprzęt stacjonarny przeznaczony do przechowywania na stanowisku pracy (klasa S) dostarczany jest zazwyczaj w sztywnej kasecie zawierającej elementy montażowe ułatwiające jego przytwierdzenie do ściany (rysunek 16c). Wewnętrzne opakowanie kaptura wykonane jest zwykle z metalizowanej folii, która zamykana jest próżniowo celem zabezpieczenia funkcji ochronnych elementu pochłaniającego (rysunek 3d).