Parametrami ochronników słuchu, które podawane są przez producentów ochronników słuchu w informacji dla użytkownika są tłumienie dźwięku oraz parametry H, M, L i  SNR. Podstawowym parametrem ochronników słuchu jest tłumienie dźwięku. Parametry H, M, L i  SNR wyznaczane są między innymi na podstawie wartości tłumienia dźwięku. Pomiary tłumienia dźwięku są badaniami subiektywnymi czyli przeprowadzanymi z udziałem osób. Tłumienie dźwięku to algebraiczna różnica wyrażona w decybelach, między progiem słyszenia osoby biorącego udział w badaniu, z ochronnikiem słuchu i bez ochronnika słuchu. Sygnałem testowym używanym podczas wyznaczania tłumienia dźwięku jest szum różowy filtrowany w pasmach ⅓ oktawowych o częstotliwościach środkowych pasm oktawowych od 125 do 8000 Hz. Danymi które są używane podczas doboru są średnie wartości tłumienia dźwięku oraz odchylenie standardowe w pasmach tercjowych o częstotliwościach środkowych 125, 250, 500, 1000, 2000, 4000 i 8000 Hz. Różnica pomiędzy wartością średnią tłumienia i odchyleniem standardowym nazywa się minimalnym tłumieniem dźwięku.

Parametry H, M i L określają, o ile obniży się poziom dźwięku A po zastosowaniu ochronników słuchu odpowiednio w przypadku hałasów wysokoczęstotliwościowych, średnioczęstotliwościowych i niskoczęstotliwościowych. Parametr SNR to jednoliczbowa ocena właściwości ochronnych ochronników słuchu.