Warunki środowiska pracy, głównie w górnictwie węglowym oraz miedziowym charakteryzują się często nadmierną temperaturą powietrza, która powoduje obciążenie termiczne pracowników. Warunki środowiska pracy są źródłem zagrożenia klimatycznego. Zagrożenie klimatyczne w środowisku pracy górników polega na zakłóceniu równowagi cieplnej pracownika poprzez przegrzanie organizmu, co może stanowić poważne zagrożenie zdrowotne.

Zagrożenie klimatyczne jest powszechnie występującym zjawiskiem w branży górniczej. Z największym zagrożeniem klimatycznym związanym z mikroklimatem gorącym mają do czynienia pracownicy górnictwa podziemnego. Do czynników kształtujących warunki klimatyczne w kopalniach zalicza się temperaturę oraz wilgotność powietrza. Zwiększająca się głębokość, na której prowadzone są roboty górnicze oraz wzrost koncentracji produkcji powodują zwiększone narażenie na zagrożenia klimatyczne. Miarą zagrożenia klimatycznego w odniesieniu do całej kopalni jest wartość temperatury pierwotnej skał na najgłębszym poziomie eksploatacyjnym. W wielu zakładach górniczych wydobycie kopalin prowadzi się na głębokości nawet 800 – 1000 metrów. W rejonach prowadzenia robót eksploatacyjnych i przygotowawczych występują miejsca, gdzie temperatura pierwotna skał wynosi powyżej 40 ºC. Według polskiego prawa górniczego temperatura powietrza w miejscu pracy nie powinna przekraczać 28 ºC przy pomiarze termometrem suchym, a  intensywność chłodzenia nie powinna być mniejsza od  11  katastopni wilgotnych. Temperatura powietrza kopalnianego zależy od temperatury powietrza wpływającego do kopalni oraz od czynników górniczo-technicznych, tj. temperatury górotworu, temperatury pokładu, przemiany energii w maszynach oraz procesów utleniania. Źródłem wilgoci jest dopływ pary wodnej z górotworu, parowanie wody z otwartych powierzchni w wyrobisku oraz przemiany fazowe wody zawartej w powietrzu. Funkcjonowanie człowieka w  warunkach gorącego mikroklimatu zależne jest od możliwości zachowania zrównoważonego bilansu cieplnego. Obciążenie organizmu ciepłem endogennym wytwarzanym w wyniku przemian metabolicznych w  wyniku pracy fizycznej i ciepłem egzogennym napływającym ze środowiska zewnętrznego powinno być zrównoważone możliwością eliminacji jego nadmiaru do otoczenia. W przypadku górnictwa obciążenie cieplne, jakiemu podlegają pracownicy, wynika zarówno z intensywności przemian metabolicznych przy wykonywaniu ciężkiej pracy fizycznej, jak i warunków środowiska zewnętrznego. Praca w wysokich temperaturach stwarza zagrożenie klimatyczne mogące spowodować wzrost temperatury ciała ludzkiego powyżej 37 ºC. Podwyższeniu temperatury towarzyszy ból i zawroty głowy, senność, apatia oraz uczucie niepokoju. Podczas wzrostu temperatury ciała do 39 ºC następuje przegrzanie organizmu i udar cieplny, którego konsekwencją może być śmierć.

Występujące w branży górniczej zagrożenie klimatyczne wynika zarówno z przyczyn naturalnych jak i technologicznych. Nieodpowiednie warunki klimatyczne w miejscu pracy mają przełożenie na stan zdrowia pracujących górników. Wysoka temperatura i wilgotność powietrza może spowodować wzrost temperatury ciała, częstości skurczów serca, odwodnienie organizmu oraz być przyczyną udaru cieplnego. Zagrożenia klimatyczne związane z czynnikami termicznymi w postaci gorąca dotyczą przede wszystkim pracowników kopalni węglowych i miedziowych.