W praktyce dokładne określenie czasu ochronnego działania pochłaniacza jest wyjątkowo trudne, a jego wartość wyznaczona na podstawie badań laboratoryjnych
odpowiada wyłącznie przyjętym standardowym i stabilnym warunkom i może być stosowany jedynie do celów porównawczych. Wynika to z faktu, że czas ochronnego działania pochłaniaczy zależy od szeregu zmiennych czynników powiązanych ze specyfiką poszczególnych stanowisk pracy (np. stężenie szkodliwych par lub gazów, rodzaj substancji, temperatura, wilgotność powietrza).
Metody służące do oceny stopnia zużycia pochłaniaczy zasadniczo podzielić można na dwie grupy:

• metody subiektywne, oparte na wykorzystaniu ostrzegawczych cech
  substancji chemicznych takich, jak charakterystyczny zapach lub smak, bądź
  drażniące działanie na błony śluzowe człowieka;
• metody obiektywne, bazujące na wynikach pomiarów środowiskowych na
  stanowiskach pracy, modelach matematycznych, rekomendacjach
  producentów lub zastosowaniu elementów wskaźnikowych sygnalizujących
  moment wyczerpania złoża sorpcyjnego pochłaniacza.

Najpowszechniej producenci pochłaniającego sprzętu ochrony układu oddechowego zalecają wymianę pochłaniaczy na nowe zawsze wtedy, kiedy użytkownik wyczuje charakterystyczny zapach, smak lub inne doznania sensoryczne spowodowane działaniem substancji chemicznej pod częścią twarzową lub też, gdy stwierdzi jakiekolwiek uszkodzenie pochłaniacza.